Tu i tam

w zakolach leniwej rzeki

wiersz z gramofonem

jak w dawnym kinie

melodia zamiast słów wyznaje miłość

namiętne wyznania fortepianu

tęsknota skrzypiec 

echo sprzed lat

spirale szmerów cicho

coraz ciszej

aż do końca ostatniego trzasku

gdy umierał Valentino

a muzyka

muzyka nadal trwa

pod diamentową igłą 

gramofonu