Centrum Kultury Powiatu Słupskiego wydało już dwudziestą antologię poezji twórców wsi. Obecnie jestem już w pełni wiejską mieszkanką, zresztą kontakt z naturą, z wiejskim pejzażem zawsze był i jest obecny w mojej twórczości. Toteż i w najnowszej słupskiej antologii Na rozstajach, gościnnie otwartej dla wszystkich piszących z całej Polski oraz z zagranicy, znalazły się moje utwory: styczniowy poranek; wiejskie kundle; tropy snu; wioskowi święci.
tropy snu
tropy snu gasną o świcie
wstaję z mapą białych plam nieodkrytych lądów
jawa rządzi się innymi prawami
liderzy mównic maskują wciąż te same tajemnice
sezonowych sojuszy i kompromisów z sumieniem
nie zdarzy się nic poza banałem życia
wydaje się że trzymamy w garści końce wszystkich sznurków
po rozwarciu dłoni zostają supełki rozczarowań
na moim podwórku życie toczy się tak samo od tysiącleci
pomiędzy źdźbłami trawy pod korą drzew
w kopcach kretów pod stertą kamieni
wśród gnijących konarów zwalonych przez wicher
poranna cisza z kosem żerującym w liściach
on znajdzie swoje rajskie spiżarnie pełne dżdżownic
wpadłam tu tylko na chwilę zaraz wyruszam
szukać swojej wyspy szczęśliwej
gdzieś daleko
W otrzymanej paczce dostałam także antologię poprzednią Wiatr w strunach, ponieważ tak się złożyło, że jej nie miałam dotąd. Znalazły się w niej moje utwory: kapliczki Lasów Janowskich; grudniowe wschody słońca; u schyłku dnia; wszyscy oni; Wielcy i mali.
Wielcy i mali
"Ludzie więc chlubią się, ze wielkich znali,
K`temu jedynie,
Iż nie poznają się na wielkim mali
Pierwej, aż zginie."
(C. K. Norwid: "Wielkość")
Któż wielkim dziś, gdy najwięksi
sponiewierani
na tabloidach
głosów szczekaniem głośniejszym
niż prawdy cichość.
Cud pokory zaiste zbyt niewiarygodny,
aby dać wiarę -
wielcy są niewidzialni
dla poszukiwaczy sensacji,
a jeśli zbyt mali
na pierwsze strony donosów,
w wirtualnej chmurze niewiedzy,
otoczą ich błotem domysłów i podejrzeń.
Na wszelki wypadek
lepiej o nikim nie mówić dobrze,
w tysięcznych zastrzeżeniach
ukryć swoją trywialną zazdrość.
Gdy z licznego tłumu,
z których i jednej kostki nie zostanie,
Wielkość przetrwa w samotności,
a Wielcy wielkimi pozostaną -
z daleka widoczni olbrzymami,
jakby nigdy nie umierali.
Jak można zobaczyć na zdjęciach, antologie słupskie są wydane pięknie, w twardych okładkach, z przepięknymi grafikami. Obie liczą po 400 stron, prezentując kilkudziesięciu autorów z powiatu słupskiego oraz innych stron Polski i spoza kraju. Redaktorem całości sprawującym pieczę nad tekstami, biogramami, terminami i organizacją jest Zbigniew Babiarz-Zych, uhonorowany odznaką "Zasłużony dla Kultury Polskiej" założyciel przy słupskim starostwie grupy Wtorkowe Spotkania Literackie. Autorką wstępu w obu antologiach jest Czesława Długoszek z Objazdy w powiecie słupskim, autorka dwóch reportażowych książek: Jeśli będziemy jak kamienie (2018) i Mury żyją dłużej (2023).
Słupskie antologie mają długą tradycję, jak wspomniałam, Na rozstajach jest już jubileuszową dwudziestą. Są w niej, jak i w poprzednich, biogramy opublikowanych autorów oraz ich zdjęcia. Pokaźne rozmiary antologii - jednej i drugiej - to, mówić potocznie, kawał polskiej poezji, często mało znanej, a będącej świadectwem przemian i refleksji o tradycji i współczesności.
