w koronach parkowych drzew
ląduje chmara wron
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Poezja i proza. Refleksje, zdziwienia, zapatrzenia...
Strona sukcesów ;-)
Moje tomiki poetyckie
Warto zaglądać
Warto przeczytać
Etykiety
- aforyzmy (26)
- balet (6)
- BPL (21)
- Chopin (10)
- haiga (23)
- haiku (253)
- humor (20)
- humoreski (3)
- Jaroussky (6)
- klasyka (18)
- malarstwo (11)
- muzyka (57)
- nagrody (15)
- opera (12)
- opowieści (22)
- poezja współczesna (24)
- polszczyzna (9)
- przeczytane (34)
- przysłowia nowe (1)
- publikacje (64)
- recenzje (53)
- Scholl (8)
- spotkania autorskie (18)
- teatr (14)
- warto zobaczyć (23)
- wiersze (116)
- wydarzenia (77)
- zdjęcia (26)
Co czytam
- Agnieszka
- Agnieszka Laviolettee
- Andrzej Dembończyk
- bez korzeni ze Szczecina
- Dorota P.
- Fred poetycki
- Gazeta Kulturalna Zelów
- gniazdo zięby
- jasna - Magda
- Jerz
- jesienny ogród - eddie
- Juliusz
- Kopacz - Liście...
- LadyArt
- Listy z Daleka
- Marcel niby-haiku
- Papierowy żuraw
- Robert
- Sebastian
- Zatrzymane chwile - Tania
Obserwatorzy
Archiwum bloga
-
►
2023
(44)
- ► października (5)
-
►
2022
(29)
- ► października (4)
-
►
2021
(36)
- ► października (3)
-
►
2020
(42)
- ► października (4)
-
►
2019
(35)
- ► października (5)
-
►
2018
(34)
- ► października (3)
-
►
2017
(26)
- ► października (2)
-
►
2016
(23)
- ► października (1)
-
▼
2015
(32)
- ► października (3)
-
►
2014
(30)
- ► października (6)
-
►
2013
(38)
- ► października (3)
-
►
2012
(68)
- ► października (5)
-
►
2011
(69)
- ► października (5)
-
►
2010
(102)
- ► października (7)
2 komentarze:
Jednym słowem Hitchcock. ;)
hala przylotów
na pobliskie drzewa
siada stado wron
A tak sobie wymyśliłem :)
Adam
Tak to właśnie wyglądało, w dodatku z wronim wrzaskiem. Strach się bać
;-)
Iwona
Prześlij komentarz