"... chciałbym zwrócić uwagę na jeden z najlepszych wierszy, jakie na nasz konkurs napłynęły: aleja róż pióra (Iwony - autor opuścił moje pierwsze imię, dopisek I.D.S.) Danuty Startek. Podwójnie trudny, bo o miłości cudzej, do tego o miłości starych ludzi. Wiersz o miłości, która nie zestarzała się wraz z nimi" (Bohdan Urbankowski)
aleja róż
idą pod rękę
on ciągnie na kółkach torbę na zakupy
on niesie w szarym papierze pakunek pod pachą
przez grube okulary wypatruje wolnej przestrzeni
na zatłoczonym chodniku
a chmury nad nimi nabrzmiałe
szarpnięte podmuchem ronić zaczęły
ona przystaje puszczając jego ramię
wyjmuje parasolkę z torby na kółkach
on odwraca się z niepokojem
odbiera szamocącą się na wietrze parasolkę
i otwiera z tryumfem nad siwymi głowami obojga
idą przytuleni
on tylko kwiaty widzi purpurowe
ostatnim ogniem jesieni rozkwitłe wzdłuż alei
ona wychylona jakby chciała zerwać się do tańca
zostawia za sobą spadające jesienne płatki róż
on powoli i ostrożnie stawiając kroki
jakby nie chciał strącić ostatniego płatka z jej sukni
idą razem
do zielonego światła które ich poprowadzi
na drugą stronę
XXVIII edycja Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Władysława Broniewskiego "O Liść Dębu". Wiersze nagrodzone. Książnica Płocka. Płock 2016.
2 komentarze:
Wzruszyłam się... gratuluję. hf
O, przybyłaś tutaj :-) Dziękuję!
Iwona
Prześlij komentarz