Piękne lata są zawsze za nami; a my wciąż z nadzieją, że te, które nadejdą, będą lepsze.
Ludzie dzielą się na dwie kategorie: na tych, którzy chcą władzy i na tych, którzy chcą mieć święty spokój.
Kamienie milowe ludzkości: mowa, koło, pismo, plastik. Następny będzie... albo go nie będzie.
Pracoholik najbardziej grzeszy pychą: uważa, że wszystko zrobi i wszystko od niego zależy.
Proste decyzje bywają efektem bardzo skompolikowanych procesów myślowych.
Nuda jest oznaką leniwego umysłu.
Mistrzem świata może zostać każdy; wystarczy wynaleźć własną dyscyplinę.
Żeby zostać mówcą, wystarczy jedno: znać wagę słów.
Miłość jest jak wiatr, który targa nami jak gałęziami. A jednak stoimy mocno jak wrośnięte drzewa.
2 komentarze:
powiedziałabym, że to co piękne, zawsze przed nami: nieodgadnione, tajemnicze, wyśnione. Rozczarowanie przychodzi jeszcze później.
Rozczarowanie, bo wcale nie okazało się takie nieodgadnione, tajemnicze i wyśnione? No właśnie, bo to wszystko już za nami, ale fakt, trzeba czasu...
Iwona
Prześlij komentarz