Bach, balet i Sting

Piękno totalne to połączenie muzyki, tańca i naszego milczenia.

http://www.youtube.com/watch?v=UGufiv5PB2A

mecz o finał

mecz o finał
przez puste ulice
idę na koncert

piątkowy wieczór

piątkowy wieczór
nie muszę wstawać
w sobotę o świcie

Złoty Radomir

jak fioletowe surfinie
jeśli usunąć zwiędłe kwiaty
jak wyblakłe bluzki i spódnice z tetry
malowane domowym sposobem
jeśli uwolnić od przymusu owocowania
zakwitną znowu jak pierwszy raz
nie zauważając upływu czasu

pani wciąż kwitnie – powiedział lekarz
gdy pytała czemu nie może
ogarnąć rozsypujących się włosów
i powstrzymać rumieńca na twarzy

z metryką zgubioną na dnie szuflady
zdradzane i kamienowane
kobiety jak fioletowe surfinie
pięknieją na tarasach
strząsając z ud zwiędłe płatki
przebrzmiałych miłości
nie zatrzymując na dłużej nikogo
niczego nie pragnąc
nie gromadząc w skrzyniach pamiątek
nie zatrzaskując zdjęć w albumach

przeglądają się w lustrach
tajemnicze i niezdobyte
chociaż wcale nie uciekają od życia
ani rozmowy
uważają że tak niewiele
można powiedzieć o sobie
gdy się żyło tylko jeden raz


fatum
stało się co miało się stać
bez względu na wszelkie
ludzkie zamysły
jeden protestował inni się oburzali
potrząsali głowami z dezaprobatą
wyciągali ręce chwytając szat
żeby go zatrzymać
ktoś nawet chciał zarobić
przy okazji
ociągali się żegnali bliskich
obiecując że rychło powrócą
myśleli że się uda
przemycić własne ambicje
szukali miejsca na odrobinę
swojego egoizmu
nie wiedząc że cokolwiek zrobią
stanie się to co ma się stać

tym razem ocaleją


wyznanie filozofa
u schyłku życia z wyrokiem śmierci
żałuję tylko że nie pamiętam
wierszy czytanych przelotnie
dla krótkich chwil pocieszenia

rozum podąża ścieżkami
przetartymi przez wyobraźnię
nie znajduje nigdy dróg innych
niż te nazwane wrażliwością poetów
istota ludzka nabywa człowieczeństwa
im więcej pamięć jej
zapełniona wierszami

u schyłku życia z wyrokiem śmierci
mam na wargach starożytne strofy
najczęściej cytowane wersy
bogom dzięki że dni swój koniec mają



Złoty Radomir (I miejsce) w VI Otwartym Konkursie Poetyckim im. Zbigniewa Herberta, Radom 2008

Biłgorajskie Widnokręgi nr 1. Almanach, Biłgoraj 2010

zasypana wieś

zasypana wieś
od rana rzeźbione w śniegu
korytarze

Haiku zajęło trzecie miejsce w forumowym konkursie w lutym 2009r. Po roku nadal jest aktualne.

Iłża 2009

pamięć

w uchyleniu okna kot stanął bezszelestnie
noc skrada się zielonym światłem przypomnienia
w blasku księżyca drzewa szumią o pokrewieństwie
najdalszych planet o nieznanych imionach
wiedzę czerpią korzeniami z pokładów ryniofitów
pod kruchą skorupą bazaltowa pamięć wre i kipi
jesteśmy za młodzi istniejąc od sześciu godzin
by zrozumieć mowę kosmicznego pyłu
ślepi bardziej niż krety w egotycznych korytarzach
istniejemy w decybelach widniejemy w halogenach
a noc skrada się w czarnym futrze kota
jak chwila z przeszłości której nie pamiętasz

w kwadracie okna pozostała zaklęta

dalej niż horyzont
niebo strzepuje wrony
lądujące ciepłych bruzdach
w kołyskę suchej turzycy
zapada czerwone słońce zmierzchu
z daleka na szosie piskiem opon
wzniósł się na chwilę niepokój
tęsknota włada czasem przedzmroku
mgła wyścieła jeziorne łoża
pogrobowcy zbuntowanych gwiazd
w nieśmiertelnych pozach
układamy swoje ciała
na okręgu konstelacji
przygnieceni ciężarem grawitacji
staramy się trzymać prosto
na chwiejnych szalach uczuć
udręka nie jest wieczna
nadchodzi koniec dalszy niż horyzont
niemy brzeg jasnego spokoju


wcale nie chodzi o szczerość
wcale nie chodzi o szczerość
tani ekshibicjonizm duszy
(o ile po tej wiwisekcji
dusza jeszcze będzie istnieć)
nie chodzi o zapis strumienia
nie zawsze świadomych impulsów
między neuronami
ani o drgawki wybebeszonych trzewi
nie chodzi też o krzyk ani milczenie
parujących pod skalpelem emocji
sztuka – jak samo słowo wskazuje –
jest całkowicie sztuczna
autentyzm nie jest jej cnotą
a komplikacja grzechem
to umiejętność przekraczania granic
czyni z człowieka artystę
tylko wyjście z siebie i poza siebie
może uwolnić od przymusu
obnażania się
do dna


III nagroda (za zestaw) w XXII Ogólnopolskim Konkursie Literackim na Wypowiedź o Bolesławie Leśmianie w kategorii: Poezja, Iłża 2009wiersz pamięć opublikowany w Listach z Daleka, nr 74/2009
Zestaw opublikowany w Biłgorajskich Widnokręgach Nr 1, Biłgoraj 2010

* * * (kiedy umiera gwiazda...)

kiedy umiera gwiazda
jej światło jeszcze długo
przemierza wszechświat
i świeci na naszym niebie
jak gdyby nic się nie zmieniło

dopóki widzimy
wierzymy że jest
i niebo ma znajomy kształt

kiedy czytamy
dzieła umarłych
przeszłość wciąż buduje
naszą tożsamość
jak gdyby dziś i wczoraj
były jednym

dopóki rozumiemy
mamy nadzieję że rozmawiamy
w tym samym języku

Wersja zmieniona. Wersja pierwotna ukazała się w druku w "Aspektach", nr 3/2006

transmisja Carmen

transmisja Carmen
radio wygrywa
z telewizją

pień przez rzekę

pień przez rzekę
dla kogo ta kładka
bobrze?

mroźny świt

mroźny świt
z ciepłego komina
wylatują wróble

Pino Daeni

Pino Daeni - cudowne, łagodne, przesycone światłem malarstwo włoskiego artysty. Klimat jego dzieł określiłabym jako poetycki i emocjonalny zarazem, tchnący czarującym spokojem i zachwytem. Wiele tu nawiązań do impresjonizmu, ale mnie najbardziej urzekły przepiękne portrety kobiet oraz serie kwiatowe. Prawdziwie wzruszajace są też ulotne chwile scenek z życia codziennego: spacer na plaży, bawiące się dzieci, w ogrodzie, ćwiczący gitarzysta, na balkonie i na tarasie. W poniższej prezentacji nie ma wszystkich wspomnianych tematów, ale warto zobaczyć, aby później poszukać dalej.

http://www.youtube.com/watch?v=1L933jS4H34

jakby piorun strzelił

Moi Mili Goście i Stali Bywalcy! Zapraszam do zabawy. Buszując po Internecie natykamy się na zabawne wpisy i komentarze. Proponuję trochę najlepszych z nich zebrać tutaj, abyśmy się wspólnie mogli pośmiać, doceniając być może przy tym inwencję językową ich anonimowych autorów. Może sami takie zabawne komentarze tworzymy? Może ktoś nas swoim wpisem serdecznie rozbawił? Zatem do dzieła. Wasze propozycje będę sukcesywnie zamieszczać w poście. Nie chciałabym wprowadzać cenzury, ale oczywiste jest, że nie mogą być wulgarne i przekraczać granic dobrego smaku.

Mnie zdarzył się dzisiaj serdeczny uśmiech po przeczytaniu tego:

"Ma włosy jakby piorun strzelił w rabarbar" (o Einsteinie)

Nie da się ukryć, że jego charakterystyczny nieład fryzury zna i zapamiętał każdy, choćby ze szkolnego podręcznika.

śnieg coraz głębszy

śnieg coraz głębszy
dzięcioły cichną
na słoninie

Piękne!

Popatrz, widzowie płakali ze wzruszenia. Mnie też w gardle ścisnęło.

http://www.youtube.com/watch_popup?v=vOhf3OvRXKg

A tu jeszcze jeden przykład sztuki malowania piaskiem

http://www.youtube.com/watch?v=CeI4RwVen5o

z kolędą

z kolędą
pod drzwiami piórko
ze skrzydeł anioła

a jeśli to tylko

a jeśli to tylko film na niebieskim ekranie Boga
a my jak Buster Keaton z kamiennie smutną twarzą
na zawsze zamknięci w celuloidowym wszechświecie
nie rozumiemy nic albo jak Charlie Chaplin
karmimy się złudzeniem że cokolwiek się zdarzy
zdołamy zapanować nad przeznaczeniem

a On się śmieje śmieje się co dnia


Aspekty. Biłgorajski Rocznik Społeczno-Kulturalny, Biłgoraj 2006
Moje ulubione wiersze. Almanach, Tarnowskie Góry 2007
Listy z Daleka, nr 71/czerwiec 2009

śnieg

cisza
jak okiem sięgnąć
śnieg

kolędnicy

kolędnicy
pukają do drzwi
diabeł i anioł