Subiektywny spis polskich dziwolągów
A - albożby (zasady 3 w 1 wcale ni wymyślono w reklamie, jest w tym słowie: albo+ż+by)
Ą - Ącki; Ędward Ącki (jedna z kabaretowych ról Szymona Majewskiego)
B - bez liku - czegoś bardzo dużo, wielka liczba, wielka ilość (tymczasem lik znaczyło liczbę, ilość; jeśli bez liczby, to powinno znaczyć zero, nic, a nie wielką ilość)
C - czcić, czczę, czcisz, czczą (można czkawki dostać)
Ć - ćmieczka (genialne wykorzystanie słowotwórczej giętkości polszczyzny, autorem słowa jest Jacek Dukaj w powieści "Lód"; skoro świeczka świeci światłem, to ćmieczka ćmieci ciemnością)
D - dojutrek (u Doroszewskiego człowiek odkładający zrobieni czegoś na jutro, na później, czyli nasz polski odpowiednik prokrastynatora)
E - ekrytuar (u Doroszewskiego zbiór rzeczy potrzebnych do pisania: atrament, bibuła do osuszania, pióro... Ha, ha! Dzisiaj wystarczy klawiatura, albo sam ekran dotykowy)
Ę - Ędward patrz wyżej: Ą - Ącki
F - fest (zastępuje mnóstwo określeń: silny, dziarski, mocny, porządny, solidny, udany... oraz te same w rodzaju żeńskim)
G - gwoli ( przyczyna działania lub w celu: Obecnie jestem w Krakowie gwoli ukulturalnienia się po okresie pandemicznej posuchy;-)
H - hajduczek (znaczy Baśka Wołodyjowska, promo voto Jeziorkowska)
I - ił (doskonałe słowo do upchnięcia, gdy mało miejsca podczas gry w scrabble)
J - jawa (skoro zjawa oznacza widmo, czemu jawa to akurat twarda rzeczywistość?)
K - kaduk (prawem kaduka, czyli bezprawnie)
L - lagun (słynny lagun z Krakowa, czyli rogalik na drzewie)
Ł - łeż (nawet ci, którzy notorycznie łżą, nie wiedzą, że kłamstwo dawniej to była łeż)
M - milczeć (można milczeć znacząco, a nawet milczeć głośno)
N - nizać (jest w tym ukryta cierpliwość i niskie pochylenie się nad czynnością nizania czego na nitkę)
O - otawa (piękne słowo na odrastającą trawę skoszeniu)
P - pic (pic na wodę, czyli blaga, albo zrobić coś dla picu - dla żartu)
Q - qfer, qlas, qmpel, qfel... (nie mamy rodzimych słów na "q", ale od czego inwencja internautów)
R - rok (a w liczbie mnogiej lata, rzeczownik dwutematowy, rzadkość)
S - siak (tak czy siak, czyli jakoś inaczej niż tak, ale jakoś tam będzie)
Ś - śryż (jeszcze jedna tortura dla obcokrajowców)
T - tameczny (czyli nietutejszy, nie stąd, ale stamtąd)
U - uhm (potakujemy rozmówcy, ale na wszelki wypadek nic nie powiemy)
V - via (nie ma polskich wyrazów na "v", ale skoro powstaje Via Karpatia, a raczej Via Carpatia, to niech będzie)
W - wdech, wydech (od tego zależy życie)
Z - zdrożony (skoro z drogi wraca, to zdrożony, jasne przecież)
Ź - źdźbło (cudowne słowo!)
Ż - żywot (bardziej doskwiera niż samo życie)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz