przeszłością wspomnieniami szpargałami
przeglądam bilety wstępu i karnety
nie pamiętam już do czego dawały przepustkę
ale świadczą że byłam gdzieś i po coś
stare zdjęcia też są dowodem istnienia
zapomnianych miejsc i nieznajomych twarzy
ten obrazek z dedykacją tworzył więzi
między nami a tamta porcelanowa figurka
dziewczynki śledziła nasze spojrzenia
i chowała do koszyczka urywane słowa
między książkami chowają się kartki
z wyblakłym tekstem pozdrowień
życie rozpisane na strzępy rupieci
spakowane do worka na śmieci
nowa twarda rzeczywistość nie pomieści
ulotnych lat spisanych na straty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz